5.3. Vrouwen in de wet

De rechtspraak maakt geen onderscheid tussen mannen en vrouwen. Mannen en vrouwen worden op precies dezelfde manier beoordeeld.






Als haar schade wordt berokkend, heeft de vrouw recht op dezelfde compensatie als die welke aan een man zou toegekend worden in een gelijkaardige situatie. Als de vrouw een burgerlijke misdaad begaat, gelden dezelfde maatstaven en krijgt zij dezelfde straffen opgelegd als een man.

Volgend vers vestigt een principe dat men zou kunnen samenvatten als: "gelijke daden (van man en vrouw) leiden tot gelijke sancties (voor man en vrouw)".
"De overspelige vrouw en de overspelige man, geselt elk van hen beiden met honderd geselslagen..." (Koran 24:2)
Een analyse van de betekenis van lijfstraffen in de Koran valt buiten het bereik van dit artikel. De aard van de sanctie voor het ogenblik dan ook buiten beschouwing latende, toont het vers wel aan dat gelijke daden tot gelijke sancties en straffen leiden. Man en vrouw worden precies op dezelfde manier behandeld.

Deze zin is bijzonder scherp geformuleerd: „De rechtspraak maakt geen onderscheid tussen mannen en vrouwen. „ Men geeft de indruk dat de wetten voor mannen en vrouwen gelijk zijn. Dit staat er natuurlijk niet.

Er staat dat de islamitische wet voor vrouwen en voor mannen toegepast wordt. Maar die wetten kunnen vrouwen en mannen wel verschillend behandelen.

Hier verengt Linda haar discours tot bepaalde schadegevallen.





Linda had geen beter vers kunnen kiezen. Zij bewijst aan de hand van één van de wreedste verzen uit de Koran dat mannen en vrouwen gelijk zijn. Wie het resultaat van deze 100 stok- of zweepslagen gezien heeft in Saoedi-Arabië of Iran kan dit beamen.

Linda is zo verstandig om niet het volledige vers te citeren, maar er enkel een stukje uit te halen dat in haar betoog past. Het hele vers luidt als volgt:

Uit dit vers blijkt duidelijk dat Allah de onverkorte toepassing eist van deze lijfstraf, zonder medelijden. Allah vindt het nodig om daar nog maar eens de nadruk op te leggen. Barmhartig en genadevol is hij in dit geval niet meer. Komt daar nog bij dat Allah vraagt dat de straf in het publiek uitgevoerd wordt.

In Saoedi-Arabië en Iran gehoorzaamt men Allah en past men dit ook nu nog toe. En terecht, de Koran is een boek dat rechtstreeks van Allah komt en voor alle plaatsen en tijden geldig is. Of niet soms?

Waarom zouden we hen verwijten dat zij hun godsdienst beleven? Neen in Saoedi-Arabië zijn het geen extremisten, zij passen gewoon de Koran toe.

Bovendien zijn, op één enkele uitzondering na, ook de getuigenissen van een man en van een vrouw gelijkwaardig. Omdat hierover nogal wat misvattingen bestaan, wordt hier in detail op ingegaan.

De regel die het algemene principe van gelijkwaardigheid van getuigenis vestigt, is als volgt:
"Zij die hun echtgenotes beschuldigen en behalve zichzelf geen getuigen hebben, het getuigenis van hen zal zijn dat hij viermaal bij God getuigt dat hij iemand is die de waarheid zegt. En de vijfde maal [moet hij uitspreken] dat Gods vloek op hem zal rusten als hij een leugenaar is. En als zij viermaal bij God getuigt dat hij een leugenaar is, dan weert dat voor haar de bestraffing af. En de vijfde maal [moet zij uitspreken] dat Gods toorn op haar zal rusten als hij iemand is die de waarheid zegt." (Koran 24:6-9)

















Op deze algemene regel van gelijkwaardigheid van getuigenissen wordt in de Koran slechts in één zeer wel omschreven geval een uitzondering gemaakt, met name voor getuigenissen bij financiële transacties:
"Jullie die geloven! Wanneer jullie met elkaar schuldverbintenissen aangaan tot een vastgestelde termijn, schrijft die dan op. Een schrijver moet het in jullie bijzijn correct opschrijven. Een schrijver mag niet weigeren te schrijven zoals God hem geleerd heeft; hij moet dus schrijven en hij die de verplichting aangaat moet dicteren. Hij moet God zijn Heer vrezen en niets eraan te kort doen. Als hij die de verplichting aangaat zwak van geest of van lichaam is of niet in staat is zelf te dicteren, dan moet zijn zaakwaarnemer correct dicteren. En roept twee getuigen op uit het midden van jullie mannen. En als er geen twee mannen zijn, dan een man en twee vrouwen uit hen die jullie als getuigen aanvaarden, zodat als één van haar beiden zich vergist, de andere haar eraan kan herinneren. De getuigen moeten niet weigeren als zij opgeroepen worden. Verafschuwt niet het op te schrijven, of het klein is of groot, met zijn termijn. Dat is rechtmatiger bij God, juister voor het getuigenis en het bevordert dat jullie niet twijfelen. Alleen als het om aanwezige koopwaar gaat die jullie onder elkaar uitwisselen, dan is het geen overtreding voor jullie als jullie het niet opschrijven. En neemt getuigen wanneer jullie met elkaar een koop afsluiten, maar laat schrijver noch getuige schade lijden. Als jullie dat doen dan is dat voor jullie een schande. Vreest God; God onderwijst jullie en God is alwetend." (Koran 2:282)













Wat in dit vers zeker niet gevestigd wordt, is dat vrouwen minderwaardig zouden zijn aan mannen. Er wordt al evenmin gevestigd dat "in het algemeen" de getuigenis van een vrouw minder waard is dan die van de man vermits eerder genoemd vers 24:6-9 de regel vestigt dat hun getuigenissen gelijkwaardig zijn.

Waar het hier in vers 2:282 wel over gaat, is het nastreven van rechtvaardige financiële transacties.

Immers, in financiële aangelegen-heden is de mannelijke getuige vanuit zijn financiële zorgplicht met zekerheid vertrouwd met deze materie, terwijl de vrouwelijke getuige in dit specifiek geval mogelijk maar niet met zekerheid vertrouwd is met de complexiteiten van financieel beheer aangezien zij geen zorgplicht heeft.




Het is op grond van dit verschil in zekerheden dat er vanuit het model een mogelijk onevenwicht ontstaat. Dit ondervangen, is de enige reden waarom hier afgeweken wordt van de algemene regel. Op die manier worden onvrijwillige onnauwkeurigheden en onrechtvaardigheden op grond van een mogelijke (maar evenmin zekere) ongelijkheid aan kennis voorkomen, zowel voor getuigenissen bij financiële transacties zelf als in rechtszaken die daarvan het gevolg zouden kunnen zijn.

Naarmate meer en meer vrouwen deelnemen aan het economisch leven, verzwakt uiteraard het hele argument dat deze uitzonderingsregel nodig maakt.





















Wie de financiële transactie afsluit, een man of een vrouw, maakt niet uit, zij hebben dezelfde rechten. Het vers handelt enkel en alleen over de getuigen in dit specifieke geval, niet over diegenen die de transactie uitvoeren. Een zakelijke overeenkomst kan dus net zo goed door een man als door een vrouw afgesloten worden, en beiden hebben dezelfde waarde. Ook wanneer twee vrouwen een transactieovereenkomst afsluiten, of een man en een vrouw, of twee mannen, kunnen zij daarvoor de getuigenis van een man of van twee vrouwen inroepen. Als "handelaars" of "zaakvoerders" zijn vrouwen volledig evenwaardig aan mannen. Daaruit blijkt eens te meer dat het vers niet de bedoeling heeft vrouwen als minderwaardig of (financieel) onkundig op te voeren. Het vers wordt alleen ingegeven door een voorzichtigheidsprincipe omdat mannelijke en vrouwelijke getuigen vanuit het model niet met zekerheid over dezelfde kennis van deze materie beschikken.

De regel vestigt verder dat men de getuigen zelf mag kiezen ("uit hen die jullie als getuigen aanvaarden"). Dit verhoogt de kans dat men getuigen met kennis van zaken kan kiezen. De hele uitzonderingsregel is er op gericht de onzekerheid weg te nemen en maximale kansen te bieden dat de getuigen degelijke getuigen zijn.

Er moet hier herhaald worden dat in alle andere gevallen de getuigenis van een man en die van een vrouw wel gelijkwaardig zijn.

“Misvattingen” over de Islam zijn er inderdaad in overvloed! Allah heeft blijkbaar zijn boodschap heel onduidelijk gebracht.


Linda doet dit wel meer, namelijk van één vers een algemene regel maken die de Islam er goed doet uitkomen. Ook in dit geval denken de geleerden het tegenovergestelde.

Het voorbeeld dat gegeven wordt om te bewijzen dat de getuigenissen van man en vrouw in principe gelijkwaardig zijn, is misleidend aangezien zij in dit geval geen externe getuigen zijn maar betrokken partij zonder andere getuigen.

Vermeld Koranvers toont een van de problemen van de Islam, namelijk de vermenging tussen godsdienst en rechtspraak. Een godsdienst zou moeten uitnodigen tot eerlijkheid. Hier geeft de Koran de procedure aan, hoe een vrouw moet liegen om te voorkomen dat ze gestenigd wordt voor overspel.

Het vermelde vers is ook een illustratie van de vrouwonvriendelijke aura die rond de Islam in het algemeen en de Koran in het bijzonder hangt. Als er een voorbeeld gegeven wordt van slecht gedrag is het doorgaans de vrouw die in de fout gaat. Ook hier weer. Alsof enkel vrouwen overspel begaan en mannen niet.

Wat is de procedure als een vrouw haar man van overspel beschuldigd? Dat zegt de Koran er niet bij en daar heeft de gelovige moslim het raden naar.

In verband met de uitzondering op de waarde van de getuigenis van de vrouw voor financiële transacties, staat Linda alleen. Zowel de Hadith alsook de shariah gaan ervan uit dat het principe van de minderwaardigheid van de vrouwelijke getuigenis in alle instanties geldig is. Vermeld vers 2.282 is dus de algemene regel en niet 24.6-9.

Deze Hadith illustreert hoe Mohammed zelf de Koran geïnterpreteerd heeft! Afgaande op bovenvermelde Hadith komt de noodzaak om 2 vrouwen te hebben als getuige in plaats van één man volgens hem door de tekortkoming in de intelligentie van de vrouw. De vrouw heeft volgens Mohammed geen lagere intelligentie, maar gewoonweg een defect in haar intelligentie.

En neen, er wordt niets gezegd over het feit dat dit beperkt zou zijn tot het „éné wel omschreven geval“, namelijk financiële transacties. Anders had de legalist Mohammed dit er wel bijgezegd.

En er is nog meer. Vers 5.106 spreekt in geval van het opmaken van een testament over de getuigenis van 2 „rechtvaardige mannen“, dus hier  kunnen vrouwen zelfs niet getuigen.

5.106. O, gij die gelooft, wanneer de dood één uwer nadert, ten tijde dat gij een testament maakt, zal er een getuigenis zijn van twee uwer rechtvaardige mannen; of van twee anderen die niet van uit uw midden zijn indien gij door het land reist en de rampspoed des doods u overvalt.  ...

In de Koran en de Hadith komen geen andere gevallen met externe getuigen voor en wordt het vers 2.282 veralge-meend naar zulke gevallen.

Wie in vers 2.282 niet ziet dat de vrouw minderwaardig is aan de man, en zeker op het gebied van financiële transacties, die kan men overtuigen dat de aarde plat is. Een vrouw kan zich vergissen en heeft een tweede vrouw nodig om haar te helpen en een man vergist zich niet.





Hoezo Linda? Je had eerder gezegd dat de vrouw haar geld zelf beheert, eventueel een eigen zaak leidt en dat haar man daar niets over te zeggen heeft en nu heeft deze vrouw daar totaal geen kaas van gegeten “omdat ze geen zorgplicht heeft”. Stel je dan voor dat de vrouw ook maar beter haar geld door haar man laat beheren omdat hij door zijn zorgplicht dit “met zekerheid” kan? Het is toch onverantwoord om een vrouw die geen ervaring heeft met geld haar eigen fortuin te laten beheren?

Vanuit de Beweging van Belgische Ex-moslims vinden we het ronduit schandalig dat de Belgische overheid via de Universiteit van Gent en het “CENTRUM voor ISLAM in EUROPA” mensen betaalt om standpunten te vergoelijken die duidelijk vernederend en discriminerend zijn voor de vrouw. En dit dan nog opgetekend door de Vlaamse intellectuele vrouw die Linda Bogaert ongetwijfeld is. Het is voor ons temeer een bewijs hoe diep men kan vallen eens men in de islamitische logica verstrikt geraakt.

Overigens verwart Linda de tijd waarin de Koran geopenbaard is met de 21e eeuw en misleidt daardoor de lezer. Het is inderdaad een verdienste dat Mohammed er de nadruk op legde om duidelijke contracten te maken zodat er later geen discussie ontstaat.

Maar laat ons eens teruggaan naar de context waarin de Koran geopenbaard is. De complexiteit van het “financieel beheer” was toen een lachertje. Men kocht en verkocht, leende of ontleende eventueel geld en dat was het dan ook. De getuigen zagen gewoon dat Ahmed vijf goudstukken aan Mustafa gaf en dat Mustafa over 3 maanden een zak dadels zou geven.

Er was geen complexe belastingsadministratie met aftrekposten, BTW, leasingcontracten, vijfjaarlijks aan-pasbare intrestvoeten, futures, termijncontracten, ...

Linda doet uitschijnen dat dit wel zo is en dat een vrouw dat niet zou aankunnen. De eerste vrouw van Mohammed was een zakenvrouw en kon dit allemaal zelf. Dit kwam waarschijnlijk door het feit dat zij een „zorgplicht“ tegenover hem had.

Hier drijft Linda de spot met onze menselijke intelligentie ten top. Veel commentaar is niet meer nodig. De lezer kan de absurditeit er zelf uithalen.
Samengevat: vrouwen kunnen zelf alle financiële transacties voor eigen rekening uitvoeren maar het zou mogelijks gevaarlijk zijn om hen hierin alleen als getuige te laten optreden zonder de hulp van een tweede vrouw. Hoe intriest is dit!

















In het geval van een testament (5.106) is haar getuigenis zelfs niets waard hebben we geleerd.

Wat heeft het recht op vrije meningsuiting nu in godsnaam met de relatie tussen mannen en vrouwen onderling te maken?



Het recht op vrije meningsuiting is in de Islam een relatief begrip. Twee mensen die kritiek op Mohammed met hun leven betaald hebben zijn Ka’b bin Al-Ashraf en Asma Bint Marwan. Een man en een vrouw. Hun verhaal staat beschreven in de biografie van Mohammed door Ibn Ishaq. Mohammed liet zijn critici doden ongeacht het feit of zij man of vrouw waren. Dit bewijst inderdaad dat de Islam kritische mannen en vrouwen op dezelfde manier behandelt.

Het vermelde vers 60:12 heeft niets met stemrecht te maken maar met vrouwen die moslim werden en trouw kwamen zweren aan Mohammed. En van het kiezen van een leider was ook geen sprake. Het ging eerder om het aansluiten bij een bestaande leider, in dit geval Mohammed die de vijand was van hun eigen clan en met hen in permanente staat van oorlog was. Het ging dus om een geval van hoogverraad van deze “gelovige vrouwen”. Erger nog, een verdrag met de mensen van Mekka werd door Soera 60 eenzijdig verbroken door Allah en dus door Mohammed. Soera 60 gaat over hoogverraad en het verbreken van een contract. En aangezien dit goed is voor de Islam is het dus niet moreel verwerpelijk, integendeel.
Linda heeft eens te meer een vers uit zijn “context” gehaald.

Het vermelde vers is er een dat een problematisch aspect van de Islam belicht, namelijk het maken van een duidelijke scheiding tussen gelovigen en ongelovigen. Allah heeft de mensheid gecreëerd en in twee kampen verdeeld, de gelovigen en de ongelovigen. En Allah staat langs de kant van de gelovigen. Soera 9 waaruit het vermelde vers komt, roept op om de polytheïsten te doden (9.5) en tegen de Joden en de Christenen te vechten tot ze zich aan het islamitisch gezag onderwerpen (9.29).

Het vermelden van deze hadith is echt hilarisch. De „noden“ waarover sprake, gingen namelijk over naar het toilet gaan. In die tijd waren er geen toiletten of WC-emmers in huis en zocht men gewoon een plekje in de natuur om zijn/haar behoefte te doen. En wat leert de Islam? Vrouwen mochten ook buiten hun behoefte gaan doen!

Echter, Linda verdoezelt de context. Volgende hadith geeft aan waarover het gaat: Bukhari (1.4.148): „Aisha heeft overgeleverd: De vrouwen van de Profeet gingen gewoonlijk naar Al-Manasi, een grote open plaats (nabij Baqia in Medina) om de roep van de natuur ‘s avonds te beantwoorden. Umar zei dikwijls tegen de Profeet “Laat je vrouwen zich sluieren,” maar Allah’s Apostel deed dit niet. Op een avond ging Sauda bint Zam’a, de vrouw van de Profeet naar buiten als het al donker was. Zij was een grote vrouw. ‘Umar sprak haar aan en zei, “Ik heb je herkend, O Sauda.” Hij zei dit, omdat hij erop gebrand was dat de verzen van de Hijab (het sluieren door Moslim vrouwen) zouden geopenbaard worden. Aldus openbaarde Allah de verzen van de Hijab” (een volledige lichaamsbedekking die enkel de ogen vrijlaat).“

Bovenvermelde Hadith is dus helemaal niet wat Linda laat uitschijnen. De Hadith draait eigenlijk rond het feit dat indien vrouwen naar buiten gaan om hun behoefte te doen zij totaal onherkenbaar moeten gemaakt worden, zelfs in het donker. Een goede moslima zorgt er dus voor dat zij onherkenbaar is, zelfs voor kennissen. Dit is dus heel wat anders dan de „ruime toelating“ om buitenhuis van alles te doen.

De Hadith laat ook vermoeden dat vrouwen in principe altijd thuis moeten blijven tenzij ze een goede reden hebben om het huis te verlaten. Dat zij zelfs een toelating moet hebben om buiten naar het toilet te gaan, wijst daar duidelijk op.

„In overeenstemming met haar geloof“ is dan het addertje onder het gras en betekent in de praktijk dat zij van haar man toelating moet hebben om buiten te komen. Als hij wil voorkomen dat zij met andere mannen rondhangt en dat dit tot “problemen” zou kunnen leiden, dan beveelt hij haar gewoon om thuis te blijven.

Einde deel 5